Aerodynamiczna sylwetka, osadzona na szerokich oponach o niskim profilu, hamulce tarczowe na obu kołach, zapatrzone w dal kocie ślepia reflektorów i efektowna kolorystyka - wszystko to czyni z drugiego Speedfighta obiekt westchnień niejednego nastolatka. Silnik dysponuje przyzwoitą mocą, która pozwala rozpędzić Peugeota do ok 90 kmh, jednak kosztuje go to aż 4 l bezołowiówki. Silnik pracuje bardzo cicho dzięki tłumikowi jeszcze z poprzedniej wersji, niektórym jednak ten dźwięk nie przypada do gustu twierdząc, że chodzi jak by był na prąd. Jednak na postoju z wydechu dochodzi przyjemny basowy pogłos, którego mogą pozazdrościć inne sportowe skutery. Oprócz mobilności liczy się też komfort. Skuterzysta średniego wzrostu wygodnie siądzie za kierownicą, wyżsi mogą mieć problemy ze zmieszczeniem kolan. Dla pasażera jest wygodny uchwyt za siedzeniem (w wersjach X-RACE i WRC 206 jest efektowny spoiler) i rozkładane podnóżki. Speedfight 2 osadzony jest na tym samym zawieszeniu co jego poprzednik, przedni wahacz niby zmodernizowany ale nadal roche nazbyt miękki. Całe zawieszenie jak w poprzedniej wersji wykazuje pewne słabości podczas składania się w zakręt. Kładzie się praktycznie sam i czuć, że zawieszenie się ugina, nie jest to przyjemne uczucie; lepiej sprawuje się tu sztywny Aerox lub Runner, ale Speedfight lepiej od swych konkurentów tłumi nierówności. Peugeot ma także ciekawą strategię polegającą na przygotowywaniu co pewien czas modelu specjalnego o jeszcze ciekawszym wyglądzie, np.: X-Race, 206 WRC.
|
